Aparaty ortodontyczne stałe

Kiedy stosuje się stały aparat ortodontyczny?

Stały aparat ortodontyczny jest w stanie skorygować nawet najbardziej zaawansowane wady zgryzu czy nieprawidłowości zębowe. Można go nosić niezależnie od wieku. Założenie stałego aparatu ortodontycznego przynosi najlepsze efekty metamorfozy uśmiechu. Często jest długotrwałe, ale dzięki temu, że aparat jest stale umieszczony na zębach, postęp korekcji jest niezależny od systematyczności i samodyscypliny pacjenta. 

Aparat najczęściej stosuje się w przypadku chęci skorygowania wad zgryzu typu szparowatość lub stłoczenia zębów – jeśli pacjent ma wyraźne przerwy między zębami lub jeśli zęby w widoczny sposób na siebie nachodzą. Ponadto leczenie aparatem ortodontycznym zalecane jest przy wadach takich jak:

• tyłozgryz
• przodozgryz
• zgryz otwarty

Rodzaje stałych aparatów ortodontycznych

Większość pacjentów kojarzy stały aparat ortodontyczny z wyraźnie widocznymi, przeklejonymi do zębów zamkami oraz metalowymi łukami. Faktycznie, to najczęściej stosowany rodzaj korekcji. Jednak niejedyny i bardzo zróżnicowany – istnieją różne odmiany aparatu ortodontycznego stałego.

• Tradycyjny stały aparat – na jego konstrukcję składają się zamki, łuki i pierścienie. To najbardziej widoczny rodzaj aparatu stałego, ale można zdecydować się na jego tzw. estetyczną wersję – wtedy zamki są ceramiczne lub np. porcelanowe i zdecydowanie mniej widoczne dzięki neutralnemu ubarwieniu.
• Stały aparat samoligaturujący – nie wymaga zakładania, a co za tym idzie, wymieniania gumek. Dzięki specjalnej klapce w zamku przechowywany jest metalowy łuk, który w największych stopniu decyduje o postępie korekcji. Tego typu aparat ułatwia utrzymanie higieny, a także nieco przyspiesza leczenie. W tym przypadku też można wybrać wersję estetyczną, a więc z mniej widocznymi zamkami. 
• Stały aparat lingwalny – to aparat dedykowany pacjentom, którzy szczególnie cenią sobie estetykę. Jest on montowany od wewnętrznej strony łuku zębowego, a więc zupełnie niewidoczny. Jest projektowany na zamówienie i indywidualnie dopasowany do konkretnego pacjenta. Jego największa zaleta to połączenie funkcjonalności z estetyką. Wśród wad tego rozwiązania wymienia się możliwość wystąpienia problemów z mówieniem (przynajmniej w pierwszych dniach) lub podrażnień okolic języka czy drobnych dolegliwości bólowych. 

Przebieg leczenia stałym aparatem

Na początkowym etapie leczenia niezbędne jest rozpoznanie przypadku – wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, wycisku zębów oraz zdjęcia twarzy. Następnie ortodonta przedstawia pacjentowi szczegółowy plan leczenia, który obejmuje wybór odpowiedniego aparatu. Po jego założeniu rozpoczyna się właściwa faza leczenia, wymagająca regularnych wizyt kontrolnych (zwykle co 4-8 tygodni), podczas których dokonywane są niezbędne korekty aparatu. 

Podczas leczenia kluczowe jest utrzymanie odpowiedniej higieny jamy ustnej oraz przestrzeganie zaleceń dietetycznych. Po osiągnięciu zamierzonych efektów aparat jest usuwany i następuje faza retencji. W tym czasie pacjent nosi aparat retencyjny, który zapobiega przesuwaniu się zębów i podtrzymuje efekty leczenia. 

Czas trwania leczenia jest różny dla każdego pacjenta. Może potrwać od kilku miesięcy do kilku lat, zależnie od zaawansowania wady. Sukces leczenia w dużej mierze zależy od współpracy pacjenta z ortodontą, zarówno w kwestii przestrzegania zaleceń, jak i regularnego dbania o higienę jamy ustnej.